شاهوار مرتفع ترین قله شمالشرق کشور و استان سمنان است که در 20 کیلومتری شهر شاهرود واقع شده است. این قله بر روی خط الراس شرقی- غربی قرار دارد که از سمت شمال شرق به البرز متصل می گردد.
با تاخیری 10 دقیقه ای ساعت 40 : 6 طبق قرار ماشین لندروور ، که راننده آن جوانی حدودا 25 ساله از کارگران معدن آلومینیوم بود ، جلوی درب مسجد ایستاد و نفرات سوار ماشین شدند.
طبق اطلاعات قبلی آخرین محل ماشین روی منطقه کانکس های کارخانه سنگ آلومینیومی است که از آنجا پیاده روی آغاز می شود اما راننده ، با رد کردن محل کانکس ها و طی کردن مسیری 15 دقیقه ای بر روی ارتفاعات نشان می دهد که جاده ادامه پیدا کرده و طبق گفته های ایشان مسیر هنوز ادامه دارد ولی بدلیل اینکه مهندسین معدن جهت عریض تر کردن جاده در بخشی از آن انفجار انجام داده اند ادامه مسیر میسر نبوده و در محلی با اختلاف ارتفاع حدودا 150 متر از محل کانکس ها تیم از ماشین پیاده می شود.
ساعت 40 : 7 بعد از انجام چند حرکت کششی ،پیاده روی آغاز کردیم. برف منطقه به نسبت سایر سال ها کمتر شده اما کف رودخانه و آبریز ها پربرف است و سرما نیز حکمرانی خود را بر منطقه حفظ کرده بگونه ای که تمامی چشمه های دائمی و فصلی یا یخ زده اند و یا زیر برف مدفون شده اند و چشمه خرسی نیز از این قاعده مستثنا نیست. با رسیدن بر روی گردنه باد کمی بیشتر شده و مناظری زیبا را پدید می آورد که اعضای تیم نیز از این فرصت برای عکاسی کردیم. تیم با حرکتی نرم و ریتمیک که نشانی از عجله و سرعت در آن دیده نمی شد با روند هر ساعت ده دقیقه استراحت در ساعت 50 : 12 خود را به قله سیدیم.
با گرفتن عکس یادگاری بر فراز قله توضیحاتی پیرامون منطقه توسط آقای حاجی زاده ارائه شد. تیم ساعت 30 : 13 اقدام به بازگشت کردیم و از همان راه رفته مسیر را برگشتیم تا اینکه ساعت 10 : 15 به ماشین رسیدیم و به روستا رسیدیم.
ساعت 30 : 16 بعد از صرف ناهار و جمع کردن و چیدن کوله ها و تعویض لباس ها ، من و امیر حمداد به ایستگاه راه آهن رفتیم و مابقی نفرات نیز به خلیل آباد و تربت حیدریه بازگشتند.